Juli 2021, het lijkt erop dat de Covid-19 pandemie aan het dorp Palumeu is voorbij gegaan; het alledaagse leven gaat gewoon door; de mannen gaan dagen op jacht en de vrouwen bereiden cassavebrood en kasiri. Echter, wie hier in 2019 het dorp bezocht merkt dat het prachtige dorp en het naastgelegen eco resort in verval raakt. Het eco resort is verlaten, de gebouwen voor de onderwijzers en de medische kliniek staan leeg, dat geldt ook voor de klaslokalen van het schooltje OS Palumeu. Waar ooit veel toeristen, natuurliefhebbers en vogelspotters kwamen biedt het resort een trieste aanblik. De verlaten cabana’s staan er leeg bij en de vervalling kondigt zich aan. Indien er geen onderhoud wordt verricht geldt ook hier dat de jungle alles over neemt.
Sinds het uitbreken van Covid- 19 hebben de bewoners van Palumeu ernstige schade geleden op diverse gebieden. De voornaamste inkomstenbron namelijk werkzaamheden die de bewoners verrichtten als gids, het onderhouden van het resort, de heerlijke maaltijden bereiden voor de gasten zijn allemaal weggevallen. Veel bewoners zijn in dienst van de tour organisatie Mets en hebben sinds vorig jaar slechts 2 maanden salaris ontvangen, daarna niets meer. Er is digitaal via de website voor de Covid19 steun aangevraagd, echter daar is geen reactie opgekomen. Tot op heden is er geen salaris maar ook geen geld voor het onderhouden van het resort van Mets gekomen. De stichting is aan het onderzoeken hoe het eco toerisme in Palumeu voortgezet kan worden.
De klimaatveranderingen zijn ook merkbaar in het Zuiden van Suriname de regenperiodes duren langer en de bewoners moeten dieper in de jungle om te jagen. De draagmieren en de uitgeputte kostgrondjes zorgen ervoor dat de cassave oogsten vaker mislukken. De cassave die wel geoogst kan worden is kleiner dan normaal al deze aspecten leiden ertoe dat de bewoners van Palumeu voedseltekorten hebben. Bestuurders van de stichting in Nederland proberen het dorp toch basis levensmiddelen te sturen zoals rijst, spijsolie, tandpasta en hagel voor de jacht. Helaas is er nog beperkt vliegverkeer naar Palumeu en zijn de brandstof kosten om een vliegtuig te charteren erg prijzig.
Voedsel – duurzame landbouw
Voedselschaarste is een terugkerend probleem. De stichting voert gesprekken om projecten te realiseren op het gebied van landbouw. Het is van essentieel belang dat de bewoners zelfvoorzienend worden door divers gewassen te verbouwen. Daarnaast kan men de overschotten verkopen, naast het planten van gewassen is ondernemerschap een onderdeel van de training.
Onderwijs/ beurzen
Door het sluiten van het luchtruim, konden er geen onderwijzers naar Palumeu komen en hebben de kinderen geen onderwijs gehad. Dit is een ernstige zaak want stilstand is achteruitgang. Educatie biedt meer dan alleen kennis verkrijgen, sociale vaardigheden zijn belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Voor de meisjes is het waardevol om te leren dat er meer bestaat dan het moederschap en verzorging van een (toekomstige) echtgenoot en het krijgen en opvoeden van kinderen. De noodzaak
voor het ontwikkelen en invoeren van digitaal onderwijs is nu evident en hard nodig. De al grote afstand op de arbeidsmark voor inheemse kinderen wordt nu nog groter en niet haalbaar. Een project om digitaal onderwijs te implementeren en uit te rollen is essentieel voor de toekomst van de kinderen van Palumeu. Er is een goed werkende zendmast. Wat verder nodig is zijn zonnepanelen, c.a.20 laptops, een beamer, data voor internet. Als we deze resources kunnen krijgen kunnen de kinderen digitaal onderwijs volgen en de achterstanden kunnen worden ingelopen en verkleind. Tevens wordt de aansluiting op vervolgonderwijs en de arbeidsmark verbeterd.
Schoon drinkwater
Kapitein Pesiphë Padoe vindt schoon drink water en een goede watervoorziening essentieel voor de gezondheid van de bewoners van zijn dorp. Hij wilt zo spoedig mogelijk schoon en voldoende drinkwater voor de bewoners. In Palumeu halen we onbehandeld oppervlaktewater uit de rivier en in de kampen gebruiken ze zonder enige behandeling water uit een nabijgelegen kreek. Door de uitbreiding van de (illegale) goudwinning neemt de waterkwaliteit af. Water uit de rivier of kreken gebruiken is geen optie meer. De internationale gemeenschap heeft vooral sinds 2002 het recht op water erkend als een mensenrecht, echter voor de bewoners van Palumeu is dit helaas nog een toekomstdroom.
Kortom, alle doelen blijven nog actueel en zijn eigenlijk nog meer van belang nu gebleken is dat de maatschappelijke, economische positie van de inheemsen en in het bijzonder de bewoners van Palumeu door de gevolgen van de wereldwijde corona pandemie zwaar zijn getroffen. Hun rechten – met name de gelijke toegang tot gezondheidszorg, onderwijs, land en natuurlijke hulpbronnen – kwamen nog verder onder druk te staan. Het heeft de bestaande economische marginalisering en discriminatie van inheemse volken verergerd.
Wij blijven op zoek naar samenwerkingsverbanden en bedrijven, hogescholen en mensen die zich
bekommeren om de beschermers van de Amazone.
